وکالت

وکالت از مشاغل پرطرفدار نزد فارغ التحصیلان حقوق است.

با آنکه امروز مشاغل زیادی مانند قضاوت، سردفتری، دفتر خدمات قضایی، اشتغال در بخش حقوقی ادارات و بسیاری مشاغل دیگر از این دست را میتوان برای یک دانش آموخته ی حقوق نام برد، اما اقبال عمومی و محبوبیت وکالت، سهم ویژه ای در انتخاب این شغل به خود اختصاص داده است.
از سویی اشتغال به وکالت، مراحل و شرایطی دارد که هر فارغ التحصیل حقوق یا رشته های مرتبط یا هم ارز بدون گذراندن آنها نمیتوانند به تصدی وکالت بپردازند. ما در این پست بطور مختصر برخی شرایط آن را با هم مرور میکنیم

برای دریافت پروانه وکالت بعد از فارغ التحصیلی در رشته حقوق یا رشته های مرتبط، باید در آزمونی که توسط هر یک از دو نهاد (کانون وکلا و مرکز وکلا) هر ساله برگذار میگردد (هر نهاد سالانه یک آزمون که در مجموع سالانه دو آزمون برگذار میشود) شرکت و حائز حد نصاب قبولی در آن بشوند. پس از آن، نهاد کانون وکلا آزمونی بنام اختبار از پذیرفته شده در آزمون میگیرد که در سنوات قبل، همواره همه پذیرفته شدگان آزمون تستی، در این آزمون نیز پذیرفته می شدند. همچنین نهاد مرکز وکلا نیز حسب سنوات قبل آزمونی شفاهی (شبیه به اختبار) برگذار میکند که تعدادی از قبول شدگان در این آزمون پذیرفته و تعدادی نیز می شوند و باعث ریزش تعدادی از پذیرفته شدگان آزمون کتبی می گردد. سپس مکلفتد مدت زمانی را به عنوان کارآموزی نزد یک وکیل بگذرانند تا پروانه به نام آنان صادر گردد.
شرایط عمومی و خصوصی برای داوطلبان آزمون وکالت وجود دارد که در اکثر آزمونهای استخدامی نیز مطرح است. از جمله این شرایط می توان به التزام به دین اسلام و قانون اساسی و عدم سو پیشینه موثر و محرومیت اجتماعی موثر در این مورد اشار کرد.
همچنین برای این حرفه از نظر سنی نیز حداقل و حداکثری در نظر گرفته شده است که صرفنظر از درست و غلط بودن این شرط، اکنون مطابق مقررات فعلی لازم الرعایه است.
اما آنچه برای عموم علاقمندان وکالت همچون سدی است که گذر از آن احتیاج به پشتکار فراوان دارد، قبولی در آزمون وکالت است که رقابتی بسیار فشرده در آن وجود دارد. و نقش برنامه ها، کلاسها و کتابهای آزمونی نیز در آن بسیار حائز اهمیت است که در مطالب بعدی بیشتر راجع به آزمون وکالت و راههای قبولی در آن خواهیم نوشت.